Ik was 13 jaar, 2e klas VWO en het was tijd om te kiezen voor mijn studierichting. Ik wist wat ik wilde worden, dus mijn studiekeuzegesprek leek mij een formaliteit. Ik wilde al vanaf mijn 4e jaar stewardess worden. De wereld over reizen, andere landen zien, andere mensen ontmoeten. Het leek me geweldig!

Ik ging naar het kantoor van de decaan om mijn plannen en ideeën te vertellen en mijn keuze te laten weten. De decaan was een gezellig, lieve mevrouw met een luisterend oor wanneer ik het nodig had. Dus vol vertrouwen deed ik de deur open…

Kom binnen! Zo, jouw studiekeuze. Wat wil je later worden?

Ik wil stewardess worden, zei ik vol overtuiging.

Even was het stil…

Nou, zei de decaan, dat lijkt me niet zo’n goed idee. Daar is straks geen werk in te vinden.  

Mijn wereld stortte in, door dat ene zinnetje viel mijn droom in duigen. De decaan had er verstand van, dus ik ging geen stewardess worden… Ik durfde daar als 13-jarige echt niet tegenin te gaan. Dus weg droom. Wat nu? Ik had geen idee.

Dus wat wil je dan worden?, ging de decaan rustig verder. Kies maar iets veiligs, iets waar je je brood mee kunt verdienen. Je bent toch goed in economie en wiskunde. Waarom ga je niet de financiële kant op?

OK! Doe dat dan maar…

Teleurgesteld en verbouwereerd verliet ik het kantoor. Ik ging geen stewardess worden. Het werd economie en wiskunde.

Ik rondde het VWO af en ging aan het werk in de financiële dienstverlening. In het begin ging het goed. Ik kreeg wel vaak te horen “waarom zit jij op de administratie? Je bent helemaal geen boekhouder!”. Ik besteedde daar niet zoveel aandacht aan. Ik deed mijn werk toch goed? Het gesprek met de decaan was al lang uit mijn gedachten.

Na een tijdje ging het werk me steeds meer tegenstaan. Ik vond het saai. Ik miste uitdaging, vrijheid, dingen doen op mijn manier. Ik kwam elke avond doodmoe thuis, werd steeds chagrijniger. Wat als ik dit tot mijn 65e moet doen? Ik moest er niet aan denken…

Dus ik ging op zoek naar een andere baan, iets dat beter bij mij zou passen. Allerlei ideeën passeerden in mijn gedachten. Maar steeds echode er een stem door mijn hoofd. Daar kun je toch geen brood mee verdienen! Blijf nou maar lekker veilig zitten waar je zit. En zo verdween elk idee weer in de ijskast en ploeterde ik weer een tijdje door. Ik durfde niet te gaan voor mijn dromen, koos steeds weer voor veiligheid en zekerheid.

Tot het moment dat ik er achter kwam waar die stem, die al mijn ideeën afschoot vandaan kwam. Het was een stem was uit mijn verleden, de stem van mijn decaan. Wow, er ging een wereld voor me open. Ik was toch niet meer het meisje van 13 dat luisterde naar de decaan. Ik was een volwassen vrouw geworden en ik kon prima mijn eigen keuzes maken. En dat deed ik ook… ik ging op zoek naar uitdaging, afwisseling en vrijheid. Naar wat ik echt wilde.

En die stem, die zit er nog steeds. Maar ik weet ook dat die stem er is om mij te beschermen. Die stem zorgt ervoor dat ik niet zonder parachute uit een vliegtuig spring. Die stem zorgt ervoor dat ik eerst even nadenk voor ik iets doe.

En soms hoor ik hem weer. Dan praat de decaan weer tegen me. Ik weet nu dat die stem wil het goed bedoelt. Dat die stem wil dat ik kies voor veiligheid en zekerheid. Maar ik weet ook dat ik niet naar die stem hoef te luisteren. Dat ik de stem kan en mag bedanken voor zijn advies, en vervolgens kan doen wat ik zelf wil.

Liefs,

Naam nancy de Waal, life & Business coach

 

 

 

Heb jij ook zo’n stem in je hoofd? Wil jij je niet meer laten tegenhouden door die stem? Vraag een gratis kickstartsessie aan. In 30 minuten geef ik je waardevolle tips en informatie, waarmee je direct aan de slag kunt.

Leave a Reply