Mijn naam is Nancy de Waal… Doener!

Ik hou ervan om aan de slag te gaan met mijn doelen en plannen. En ik hou er helemaal van als het me lukt om mijn doelen te bereiken. Hoe ik dat doe? Door structuur, overzicht en focus. Maar vooral door gewoon te beginnen en onderweg mijn plannen aan te passen wanneer dat nodig is. 

Ik geloof dat ook dat jij jouw dromen kunt waarmaken en jouw doelen kan realiseren. Het is mijn passie en ambitie om jou daarbij te helpen. Ik wil jou inspireren en motiveren om in actie te komen voor jouw “life to remember”. Een leven waarin je jouw dromen en doelen werkelijkheid laat worden. Een levenw aarin je niet langer doet wat anderen van je verwachten, maar waarin je kiest voor wat jij belangrijk vindt, zodat je geen spijt hebt van de dingen die niet gedaan hebt.

Ik krijg soms de vraag: hoe komt het toch dat jij zo gedisciplineerd en gestructureerd bent? Natuurlijk is het voor een gedeelte aangeboren. En ja, ik heb een financiële achtergrond, waardoor ik heb geleerd om gestructureerd te werken, overzicht te creëren en analytisch te denken. Maar ik heb het mezelf ook voor een groot deel aangeleerd. Uit noodzaak…

Het was zaterdagavond, ik was 22 jaar en ging gezellig met vrienden op stap, lekker dansen. We verheugden ons allemaal op een leuke avond. We verzamelden ons op onze vaste plek en gingen op pad. Na ruim een half uur rijden kwam de bestemming in zicht: Discotheek de Lunenburg! Vlak voor we er waren ging het helemaal mis. Een auto kwam met een gigantische snelheid op ons inrijden, letterlijk. Een gigantische knal en toen stonden we stil….

De volgende dag had ik vreselijke pijn in mijn nek en rug, maar volgens de doctor zou dat wel over gaan. Dus ik ging gewoon door, ik was een bijter en hield vol. Tot het echt niet meer ging en de conclusie was keihard:

• Ik had een whiplash.
• Ik zou voorlopig moeten stoppen met werken
• Ik zou nooit meer fulltime kunnen werken.

Ik zou mijn leven dus moeten aanpassen. Het eerste wat ik dacht: Dat zullen we nog wel eens zien. Ik was 22 jaar en ik wilde mijn leven niet aanpassen. Ik had dromen, doelen, een bucketlist. Die gooide ik echt niet zomaar in de prullenbak. De vechter in mijn kwam naar boven. Kan niet bestaat niet! Mijn batterij laadde nog maar tot 80% opladen, dus ik moest voorzichtig omgaan met je energie. Wat 80% was ontdekte ik door mijn grenzen op te zoeken. Soms ging ik er overheen en werd ik keihard teruggefloten, maar heel vaak ging het ook goed. Op die manier ontdekte ik wat ik nog wel kon en waar mijn grenzen lagen. Ik werd gedwongen te kiezen en zo leerde ik kiezen voor wat voor mij het belangrijkste was. Ik leerde prioriteiten stellen. Discipline. Doelgericht zijn. Nee zeggen. Focussen. Plannen. Structuur aanbrengen. Vallen. Opstaan. En weer doorzetten.

Mijn ‘life to remember’

Wat ik toen geleerd heb doe ik nog steeds. Ik heb geen ruimte om mijn energie te verspillen aan voor mij onbelangrijke dingen, want mijn energievoorraad is beperkt. Vind ik dat erg? Nee, want ik geniet van alles wat ik wel kan en doe en van de dromen en doelen die ik werkelijkheid laat worden. Ik leef mijn “life to remember”. Een leven waar ik alles uit haal wat erin zit, omdat ik dat aan mezelf verplicht ben, omdat ik weet hoe kostbaar je leven is en hoe kwetsbaar je bent.

Ik deed en doe nog steeds dingen die de doctoren niet voor mogelijk hadden gehouden. Ik werkte fulltime, studeerde in de avonduren, deed veel vrijwilligerswerk in de twirlwereld en genoot van het leven. Ik haalde zelfs naast mijn werk mijn MBA

Ik leefde op het randje van wat ik fysiek aankon. Maar ik leerde mijn grenzen zo goed kennen dat ik wist wanneer het tijd was om gas terug te nemen. Langzaam kreeg ik mijn fysieke klachten onder controle en leerde ik ook omgaan met met mijn energie. Ik ontdekte wat mij energie opleverde en wat mij energie kostte en hoe ik mijn energie moest verdelen. Ik werd gedwongen om voor mezelf te kiezen en heel goed te bepalen wat ik wel en wat ik niet wilde. Mijn energieniveau is beperkt, dus ik kan het maar beter besteden aan dingen die ik leuk vind en waar ik gelukkig van word.

Ik wil het maximale uit mijn leven halen, en ik ontdekte dat ik ook heel gelukkig word om andere te motiveren en te helpen het maximale uit hun leven te halen. Daar kwam ook mijn motivatie om vrijwilligers werk te doen als equipemanager van de Nederlandse twirlequipe en voorzitter van een twirlvereniging vandaan.

Voor de een is het maximale carrière maken, voor de ander gelukkig zijn met zijn of haar gezin. De een wil topsporter worden, de ander wil vooral een rustig leven. Iedereen mag zelf bepalen wat hij of zij wil in haar leven, maar ik word verdrietig wanneer ik zie dat mensen niet alles uit het leven halen, leven volgens de verwachtingen van anderen en niet najagen waar ze diep van binnen van dromen.

Wil je meer nog meer over me weten? Of wil je graag in ‘real life’ kennis maken? Plan dan snel een gratis kickstart sessie in. Ik kijk er naar uit je te ontmoeten.

Liefs,